Pękanie szkliwa po wypale ma swoje niewątpliwe walory artystyczne, lecz czasem wolimy obyć się bez tego dekoru, który jest znakiem rozpoznawczym techniki 'raku'. Tego typu niekontrolowane efekty są często spowodowane tym, że za wcześnie ceramika została wyjęta z gorącego pieca i szkliwo z powodu szoku termalnego zaczyna pracować i pojawiąją się charakterystyczne pajączki i strzelanie, albo ceramika została wyjęta o czasie, lecz jest za gruba warstwa szkliwa w jednym miejscu ceramiki a za cienka w drugim co powoduje w miejscu grubej warstwy szkliwa pękanie. Również powodem pękania szkliwa może być (ale nie musi) zbyt cienki plaster gliny wykorzystany do zrobienia dużego przedmiotu.
Z doświadczenia: zrobiłam cienki talerz 40 cm średnicy z plastra gliny 0,5 cm z drobnym szamotem. Wypaliłam na biskwit 900 C, następnie poszkliwiłam i po wypale 1050 C wyjęłam talerz gdy piec ostygł. Na dnie talerza była grubsza warstwa szkliwa niż na obrzeżach, a talerz strzelał mi kilka razy dziennie przez kolejne dwa tygodnie z efektem pajączków na grubszej warstwie szkliwa.
.JPG)
